Bateré


Pepen mau berangkat kerjé. Kagak dinyané, tuh mobil udé distarter bekali-kali tapi kagak mau nyalé. Suarényé kayak orang sakit bengek ajé waktu konci mobilnyé diputer.

“Pen, itu aki lu udé soak, ” katé Mat Kelor dari pintu apartemen. “Ampek besok kagak bakalan jalan tuh mobil. “

“Abisnyé pegimané dong, Mat ?” katé si Pepen setengah mentereak. “Gue udé telat nih. Lu bisé kagak tulungin jumper  ?”

“Bisé-sih bisé. Tapi kalo mesin elu mati, nanti abis lagi tuh aki. Entar elu pulangnyé gimané ?” tanyé Mat Kelor sambil nyamperin mobil si Pepen. “Mendingan elu beli aki baru dulu. “

“Mané keburu, Mat. Abis beli aki kan musti diisi dulu aer akinya amé campuran accu zuur-nya. Terus kan kagak bisé langsung dipakek. Kité musti nungguin bejem-jem ampek proses kimianyé selesai. Kapan gue bisé berangkat kerjé ?” katé si Pepen lagi setengé putus asé.

“Duilé Pen, itu sih model aki di kampung kité. Di sini sih kagak adé nyang model begituan. Elu tinggal tunjuk, bayar, tenteng, pasang, jalan. Kagak perlu ngisi-ngisi aer aki segalé, apalagi nungguin bejem-jem, ” katé Mat Kelor sambil terkekeh-kekeh.

“Iyé tapi tetep ajé, Mat, musti ke toko segalé kan ngabisin waktu. Bisé-bisé gue ditendang dari tempat kerjaan gue. Jaman sekarang kan nyari kerjaan susé, ” katé si Pepen pura-pura sedih. Persis kayak anjing nyang disuruh keluar rumé amé majikannyé garé-garé beol di karpet.

“Lah bilang ajé lu mau pinjem mobil gue. Pakek banyak alesan lu, ” katé Mat Kelor sambil ngelemparin kunci mobilnyé. 

“Tengkiyu, Mat, ” katé si Pepen sambil nyengir. Benernyé dié udé tauk urusan aki di sini, Cumé dipanjang-panjangin biar Mat Kelor kesian terus minjemin mobilnyé. “Tapi gue pulang agak telat yé Mat. Soalnyé abis pulang kerjé gue adé janji amé si Lolita bentaran. “

“Wah kalo gitu mendingan elu pulang dulu ganti mobil elu. Entar akinyé gue nyang gantiin. Bentarannyé elu sih bisé lewat tengé malem. Udé gitu entar mobil gue adé bau nyang kagak-kagak, ” katé Mat Kelor.

“Sia’ul lu, Mat. Gue sih kalo pacaran kagak lewat bates. Paling-paling mobil lu cumé bau kentut doang, ” katé si Pepen sambil ngakak. Terus dié langsung loncat ke mobilnyé Mat Kelor, langsung ngacir.

“Ada apa tho, mas. Kok mas Pepen pakai mobilnya mas Mat ?” tanyé si Qodir nyang baru pulang olah ragé naek sepedé.

“Itu, baterényé soak. Entar gue bantuin beli nyang baru, ” jawab Mat Kelor.

“Aku ada loh persediaan batere. Mau yang dobel A atau tripel A ?” tanyé si Qodir lagi polos.

“Lu kiré mobil-mobilan anak kecil pake bateré kecil gitu, Dir ? Maksud gue aki-nyé, ” katé Mat Kelor setengé sewot amé si Qodir nyang sering-sering kebangetan dodolnyé.

“Lho yang dimaksud kakeknya siapa tho, mas ? ” tanyé si Qodir lagi.

“Dir, kité kan lagi ngomongin soal mobil, bukannyé aki-aki nyang udé tua amé ompong. Bateré atawa aki itu nyang ngidupin mesin mobil. Aki tuh dari bahasé Belandé a-cé-cé-u, di-Indonesia-in jadi aki. Kalo orang sini bilangnyé bateré !” katé Mat Kelor nyang ampir abis kesabarannyé.

“Oh begitu. Mbok ya bilang dari tadi, bikin aku pusing aja. Ya sudah aku kirim salam saja sama aki-nya mas Pepen, ” katé si Qodir nyantai sambil ngeloyor. Busyet romannyé masih kagak ngerti jugé nih anak apé nyang barusan diomongin.

Digg This
Reddit This
Stumble Now!
Buzz This
Vote on DZone
Share on Facebook
Bookmark this on Delicious
Kick It on DotNetKicks.com
Shout it
Share on LinkedIn
Bookmark this on Technorati
Post on Twitter
Google Buzz (aka. Google Reader)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *